شاخص پایی بازویی

گردش خون ضعیف می تواند علائم گسترده ای داشته باشد که می تواند بر کیفیت زندگی تاثیر گذارد. از علائم شایع گردش خون ضعیف: خستگی، سردی دست و پا و. است. آزمایش قند خون، سونوگرافی از راه تشخیص آن است.

درد و سوزش ران پا

درد مچ پا ، پا درد ، زانو درد یا درد لگن از دردی که در ران پا ایجاد میشود کاملا مجزا است ودرهیچ موردی درد ران پا در ناحیه مچ پا و کشاله ران رخ نمیدهد و ممکن است درد ران پا فقط درلگن و پا رخ دهد.

درد از راه های متفاوتی ایجا دمیشود دردران پا مانند درد در نواحی دیگر بدن میتواند به صورت شدید یاخفیف ویا همراه با سوزش ،بی حسی باشد.

درد میتواند یابه صورت خفیف و در کوتاه مدت ویا به صورت شدید و طولانی مدت باشد میزان شدت درد ران پا متفاوت است و میتواند هم به صورت خفیف وهم به صورت شدید باشد

اعصاب حسی بدن نسبت به درد دربدن واکنش نشان میدهند این اعصاب بوسیله فشارهای زیاد ،تغییرات درجه حرارت و مواد شیمیای دربدن به صورت زیاد وکم تحریک میشوند ومیتوانند بوسیله بافت های آسیب دیده آزاد و درد در بدن احساس شود.

بی‌حسی و گزگز شدن پاها احساسی غیرطبیعی است که بر اثر ایجاد تغییراتی در عصب‌های حسی ایجاد می‌شود. احساس خواب رفتن و ضعف پا ها نیز حسی مشابه است. ترکیبی از بی‌حسی و ضعف رفتن و احساس گزگز در هر جایی از پا ممکن است اتفاق بیافتد که ممکن است بر اثر علل مختلفی ایجاد شود. این‌ها در واقع یک سری علائم هستند. توجه داشته باشید که بیماری یا آسیب در واقع علت اصلی مشکل است (مانند بیماری ام اس) در حالی که علائم در واقع نشانه‌هایی هستند که بیماری، خود را به وسیله‌ی آن‌ها نشان می‌دهد (مانند ضعف و بی‌حسی پا). درد، ضعف، بی‌حسی، خواب رفتن و گزگز پاها از متداول ترین علائم در عصب‌شناسی هستند.

علائم و نشانه ها

علائم درد ران پا شامل موارد زیر می باشد:

گرفتگی ران پا

گرفتگی عضلات یکی ازمواردی است که میتواند باعث ایجاد شاخص پایی بازویی درد درچند دقیقه شود زمانیکه ماهیچه ها مخصوصا ناحیه پشت ران پا یعنی ناحیه تحتانی ران پا دچارگرفتگی میشود باعث ایجاد دردمیشود وقابل کنترل نیست

علاوه برآسیب دیدگی های آشکاری که علت درد ران پا میشود موارد دیگری مانند مشکلات عصب ،ماهیچه ویا رگ های خون باعث ایجاد درد درران پا میشوند.

هنگام گرفتگی ران پا احساس سفت شدن ماهیچه مخصوصا هنگام شب ودرافراد مسن ترایجاد میشود .تخمین زده شده است که درحدود یک سوم افرادی بالای69 سال ازاین مشکل رنج میبرند.

کلادیکیشن

درد ران پا که براثرآترواسکلروزیس(تصلب شرایین)ایجاد میشود دارای خصوصیات خاصی است که به آن Claudication گفته میشود.این کلمه ازکلمه لاتین به معنی سست است.

اصطلاحات دیگری که برای بیماری آترواسکلروزیس استفاده میشود peripheral vascularبیماری مربوط به عروق خارجی و peripheral arterial بیماری آرتریال مربوط به رگ است شرایطی که باعث محدود شدن موادخونی که مورد نیاز ماهیچه های ران پا است میشود.

Claudication باعث ایجاد در د ران پا میشود که شامل چند دسته است

1- گرفتگی که شبیه به دردماهیچه است و درحین انجام فعالیت ورزشی وفعالیت های سنگین ایجادمیشود

2- گرفتگی که بعداز پیاده روی به صورت مداوم ایجادمیشود

3- دردی که درپشت ران پا ایجاد میشود وبعدااز10 دقیقه استراحت کاهش میابد.

اکثر افرادی که دچار Claudication هستند جزء هیچ کدام ازاین دسته هانمیشوند ودارای هیچ علائمی نمیباشند ویا دچاردردی میشوند که کاملا معمولی است ودرناحیه ران یا باسن ایجاد میشود.

علت و دلایل

دلیل رایج درد ران پا آسیب دیدگی ران پا است که براثرآسیب دیدگی درحین انجام فعالیت های ورزشی یاتصادف ایجادمیشودآسیب هایی که پزشکان به آن شوک یا ضربه میگویند.

به دلیل اینکه درد ناشی از شوک وضربه بسیارآشکار و واضح ودرمان آن هم براساس آن انجام میگیرد

ورزش متیواند باعث ایجاد آسیب دیدگی فوری به مفصل ران پا شود اختلال درران پا مشکلی است که بوسیله انجام فعالیت های خاص ایجادمیشود.

دویدن درفواصل طولانی باعث ایجاد اختلالات جدی درران پا میشود مشکلاتی مانند تاندونیست شدن تاندون ومشکلات رگی عروقی اختلالاتی است که برای ران پا ایجاد میشود ودردبه وجود می آید.درحدودنیمی ازمردم بیشتراز3 کیلومتر میدوند کسانی که به صورت منظم میدوند هرساله ممکن است به آسیب دیدگی ران پا دچارشوند سه ناحیه ای که باعث آسیب دیدگی ودردران پا میشود شامل موارد زیراست

آسیب دیدگی های ورزشی

آسیب دیدگی های ماهیچه ها اغلب درحین انجام فعالیت های ورزشی ایجاد میشود که به 4 دسته تقسیم میشود که باعث آسیب دیدگی های ران پا میشود.

1- آسیب دیدگی هایی که براثر استفاده بیش ازحدازمفصل درحین فعالیت های ورزشی ایجادمیشود

2- شوک هایی که براثربیماری بلانت ایجادمیشود

3- شکستگی وجابه جایی

4- کشیدگی ورگ به رگ شدن شدید بافت های نرم

آسیب دیدگی های ناشی ازفعالیت ورزشی به صورت عمده دراین چهارگروه قراردارند ومیتواند مواردبیشتری هم باعث ایجاد این گونه آسیب دیدگی ها شود اما موارد کلی که باعث ایجاد این مشکل میشود دربالا ذکرشده است.

مشکلات عصب های ران پا

2- سندورم ران پا که باعث متوقف شدن حرکت ران پا میشود

3- فشرده شدن عصب

مشکلات ماهیچه های ران پا

1- بیماری آتروز که باعث آسیب دیدگی مفاصل لگن،زانو،مچ پا میشود

کشیدگی ماهیچه ،تاندون یالیگامنت براثرآسیب دیدگی درحین انجام فعالیت ورزشی ایجادمیشود

2- گرفتگی شبانه مفصل

3- سندروم های مزمن ران پا

4- سندرومی که باعث ایجاد فشاربرروی استخوان تیبیال میانی میشود

5- فشارهایی که باعث شکستگی میشود

مشکلات رگی وعروقی

1-بیماری مربوط به عروق خارجی(peripheral vascular )بیماری رگی آرتریال

2-لختگی خون که به آن بیماری ترومبوز عمیق رگ های خونی گفته میشود

تست و تشخیص

روند تشخیص همه پزشکان مانندیکدیگراست وپزشکان با طرح سوالات وجواب ها میتوانند تشخیص متفاوتی داشته باشند واین سوالات میتواند به تشخیص بهترآنها کمک کند.

پزشکان برای تشخیص محل درد وران پا را معاینه میکنند آنها میزان شدت درد بیمار را که به صورت شدید یا خفیف است ارزیابی میکنند به عنوان مثال سوالاتی را درمورد اینکه چه زمانی دردایجاد شده است یا میزان شدت درد به چه صورت است مطرح میکنند.

آسیب های خاص مانند آسیب دیدگی هایی که درحین انجام فعالیت ورزشی ایجاد میشود برای ارزیابی بیشتر به تست هایی مانند فراوادرمانی،اشعه ایکس،سی تی اسکن ،ام آرآی واسکن استخوان نیازدارد .

همچنین درموادی که افراد دچار عارضه claudicationهستند وباعث ایجاددردران پا ناشی ازبیماری peripheral arterial مربوط به عروق خارجی شده است انجام تست های تشخیصی زیربرای تشخیص دقیق ترنیازاست

1-شاخص اندازه گیری Ankle-brachial یامچ پایی –بازویی (براکیال) برای اندازه گیری میزان فشارخون د ربازو ومچ پا هنگام استراحت وبعدازپیاده روی

2- آلتراسونوگرفی تستی است جریان های خون درران پا رانشان میدهد

راه های درمان

درمان ها درابتدا بوسیله درمان ها ی اولیه وخود مراقبتی بدون انجام عمل جراحی انجام میشود هدف ازاین درمان ها اصلاح مشکل،بازگشت عملکرد بدن،جلوگیری ازآسیب دیدگی است.

درمان بستگی به تشخیص و علت پا درد دارد. وقتی دلیل درد مشخص شد، درمان بر کنترل درد و کنترل مشکل بوجود آورنده به منظور پیشگیری یا کاهش درد پا در آینده می شود. در مورد روش کنترل پا درد مزن خود با پزشک صحبت کنید.

درمان خانگی

وقتی علت پا درد را بدانید، به بهترین شکل می توانید آن را درمان کنید. در صورتی که رگ های واریسی دارید و بر این باور هستید که آنها منبع درد پا ی شما هستند، در حین استراحت سعی کنید پای مورد نظر را بالا بگیرید. جوراب واریس تا حدودی تسکین دهنده است. بعضی از علت های شایع درد پا گرفتگی عضلانی یا خستگی عضلانی پس از فعالیت فیزیکی بیش از حد است. در صورتی که درد نتیجه فعالیت فیزیکی بیش از حد باشد، ابتدا بر روی پای خود یخ قرار دهید. شما باید در چند روز اولی که درد پا ظاهر می شود روزی چهار مرتبه یا بیشتر بر روی پا باید یخ قرار دهید. حداکثر 15 دقیقه یخ را روی پا قرار دهید.

تا حد امکان استراحت کنید و پای مورد نظر خود را بالا ببرید. حرکات کششی و ماساژ نیز درمان های خانگی مناسبی برای گرفتگی عضلانی و درد ران پا هستند. شما می توانید داروی مسکن غیر تجویزی مثل آسپیرین را مصرف کنید تا درد خود را بیشتر تسکین دهید.

برای کاهش التهاب میتوان ازکمپرس یخ به مدت 20 دقیقه وچندین مرتبه دریک روز در48 تا72ساعت بعدازآسیب دیدگی استفاده کرد.همچنین متیوان بوسیله یک دوش آبگرم واستفاده ازپدگرما برروی مفصل باعث شل شدن ماهیچه ها شویم.یک دوره استراحت کوتاه هم میتواند به درمان کمک کند دقت کنید که استراحت بیش ترازچند روز نه تنها موثرنیست بلکه برای مفصل مضر است اما درصورتی که این مراقبت ها بعدازچندروز نتیجه بخش نباشد حتما به پزشک مراجعه کنید.

دارو و تزریق

داروهای ضدالتهاب بدون استروئید مانند آسپیرین،ایبوپروفن،ناپروکسین، میتواند باعث کاهش دردوالتهابات شود شل کننده عضلات هم برای درمان گرفتگی عضلات موثراست درصورتی که دردبسیارشدید باشد داروی بی حسی همراه با داروهای ضدالتهاب بدون استروئیدوشل کننده عضلات توصیه میشود.

استروئیدباعث کاهش تورم والتهاب عصب میشود.استروئید میتواند به صورت خوراکی مانند مدرول وبه مدت 5 روز مصرف شود ویا میتواند درموضع درد تزریق شود تزریق استروئید میتواند باعث کاهش فوری درد بعداز24 ساعت شود.

فیزیوتراپی

برای اکثردردهای ناحیه ران پا یک برنامه عادی تمرین فیزیوتراپی را توصیه میکنیم فیزیوتراپی به شما کمک میکند بتوانید به صورت کامل و طبیعی فعالیت های ورزشی خودراانجام دهید وتاجایی که ممکن است ازایجادآسیب دیدگی مجدد جلوگیری میکند.فیزیوتراپیست ها نحوه صحیح بلندکردن اشیاء وروش های صحیح راه رفتن را به شما آموزش میدهند وبادادن تمرینات کششی واستقامتی مفصل کمر،شکم،ران پا باعث استقامت این نواحی برای درمان درد ران پا میشود.

دراین درمان ها همچنین فراوادرمانی،ماساژ،گرما درمانی وکشش برای درمان انجام میشود همچنین بیماران میتوانند با استفاده ازدرمان های دستی کایروپراکتیک ،یوگا،طب سوزنی بهبودیابند.

عمل جراحی

جراحی بسیار به ندرت نیازاست و فقط درمواردی که بیمار دچارضعف ماهیچه ها،بیرون زدگی دیسک کمر ،سندروم دم اسب باشد وبوسیله درمان های بدون جراحی درمان نشده باشد نیازاست.

پیشگیری و ریکاوری

رفتارذهنی مثبت،فعالیت های منظم وایجاد انگیزه برای بازگشت فرد به فعالیت طبیعی ازمواردی بسیارمهم درریکاوری بیماراست.ممکن است درابتدا بیمار نتواند فعالیت های شغلی خود را به صورت منظم انجام دهد که بایددراین دوره با محدودیت هایی مواجه شود که برای پیش گیری ازایجاد آسیب دیدگی مجدد رعایت موارد زیرضروری است.

همه چیز درباره گردش خون ضعیف؛ نشانه ها، دلایل، راه های تشخیص و درمان آن

گردش خون ضعیف می تواند علائم گسترده ای داشته باشد که می تواند بر کیفیت زندگی تاثیر گذارد. از علائم شایع گردش خون ضعیف: خستگی، سردی دست و پا و. است. آزمایش قند خون، سونوگرافی از راه تشخیص آن است.

طیف گسترده ای از علائم می تواند شاخص پایی بازویی نشان دهنده گردش خون ضعیف باشد. این علائم می توانند کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار بدهند و حتی ممکن است باعث عوارض جدی شود.

علائم شایع گردش خون ضعیف

• بی حسی و سوزن سوزن شدن در دست و پا
• سردی دست ها و پاها
• ورم روی پا، مچ پا و ساق پا
• از دست دادن حافظه و مشکل تمرکز
• مشکلات گوارش
• خستگی
• گرفتگی در مفاصل و عضلات
• تغییر رنگ پوست
• زخم در پاها

بهترین درمان برای گردش خون ضعیف، به علت آن بستگی دارد. و اغلب دلیل اصلی آن مشکلات در شریان ها یا رگ ها است.

علائم گردش خون ضعیف

علائم گردش خون ضعیف ممکن است آشکار نباشد. اما، چه این علائم مشخص باشد یا نه، ضعف گردش خون می تواند خطرناک باشد. در ادامه علائم شایع گردش خون ضعیف را توضیح می دهیم. در صورت مشاهده هر یک از این علائم به پزشک مراجعه کنید.

1. بی حسی و سوزن سوزن شدن اندام ها

یکی از رایج ترین علائم گردش خون ضعیف بی حسی و سوزن سوزن شدن در دست ها و پاها است. وقتی چیزی جریان گردش خون را متوقف می کنند و خون نمی تواند در مقدار کافی به اندام ها برسد، ممکن است فرد احساس سوزن سوزن شدن در آنها کند.

2. سردی دست و پا

کاهش جریان خون می تواند باعث شود دست و پاها سردتر از بقیه بدن شود. وقتی خون نمی تواند به میزان سالم جریان پیدا کند، ممکن است منجر به نوسانات دما در پوست و اعصاب منتهی با دست و پا شود.

3. تورم در اندام تحتانی

گردش خون ضعیف می تواند باعث جریان خون ضعیف در نواحی خاصی از بدن شود. به این حالت "اِدِم" یا ورم می گویند و اغلب در روی پا، مچ پا و ساق ها ایجاد می شود. تورم همچنین ممکن است نشانه نارسایی قلبی باشد. این بیماری ممکن است زمانی رخ بدهد که قلب قادر به گردش خون کافی در بدن نباشد. تورم در اندام پایینی می توانی زمان ایجاد شود که خون در این نواحی جمع شود. ایجاد فشار، باعث می شود مایعات از رگ های خونی به بافت های اطراف رانده شوند.

علائم اِدِم عبارتند از:

• سنگینی و تورم
• پوست سفت و گرم
• خشکی مفاصل
• درد در مناطق آسیب دیده

بعضی از افراد نیز بخاطر استفاده از جواهرات و لباس های تنگ دچار این مسئله می شوند. اگر فردی که دچار ورم شده است، به ناحیه درگیر شده فشار وارد کند، ممکن است گودی بر روی پوست متورم باقی بماند. همچنین هنگامی که مایعات حاوی پروتئین در شکم جمع می شوند، به آن آسیت یا آب آوردگی شکم گفته می شوند. مشکلات گردش خون و سیروز کبدی می تواند دلیل این بیماری باشد.

4. اختلال عملکرد شناختی

گردش خون ضعیف می تواند بر عملکرد مغز تاثیر گذار باشد و منجر به از دست رفتن حافظه و تمرکز گردد. این مسئله و سایر مشکلات شناختی می توانند ناشی از این موارد باشد:

• کاهش جریان خون به مغز
• کاهش مقدار خون پمپ شده در بدن
• تغییرات خاص فشار خون

5. مشکلات گوارشی

هضم به جریان خون بستگی دارد، جریان خون ضعیف ممکن است با چربی جمع شده در دیواره رگ های خونی شکم مرتبط باشد. مشکلات گوارشی مربوط به کاهش جریان خون عبارتند از:

• درد شکم
• اسهال
• مدفوع خونی، یبوست و گرفتگی.

6. خستگی

جریان خون ضعیف سطح انرژی شاخص پایی بازویی را پایین می آورد و می تواند باعث ایجاد خستگی شود. همچنین، هنگامی که گردش خون ضعیف باشد کار پمپ کردن خون توسط قلب سخت تر می شود و این حالت می تواند منجر به خستگی شود.

7. درد مفاصل و گرفتگی عضلات

گردش خون ضعیف می تواند باعث درد در پاها، دست ها و بازوها شود. دست و پاهای سرد ممکن است دچار درد و لرز بشود، مخصوصاً وقتی که شروع به گرم شدن می کنند و جریان خون باز می گردد. گردش خون ضعیف در پاها و دست ها می تواند باعث درد و گرفتگی ماهیچه ها در این نواحی شود. این نوع درد در پاها اغلب بعد از نشستن و ایستادن به مدت طولانی بدتر می شود. همچنین، وقتی گردش خون به درستی انجام نمی شود، اکسیژن و مواد غذایی نمی تواند به طور موثری به بافت ها برسند و منجر به سفتی و گرفتگی می شود.

8. رنگ پوست تغییر می کند

هنگامی که مقدار کافی خون به بافت های بدن نرسد، احتمالاً پوست رنگ پریده یا آبی به نظر برسد. اگر خون از مویرگ ها نشت کند، این مناطق ممکن است به رنگ بنفش دیده شوند. نواحی زیر می تواند دچار تغییر رنگ شوند:

9. زخم پا

گردش خون ضعیف روی توانایی بدن برای بهبود خود تاثیر می گذارد، این مسئله ممکن است موجب به ایجاد زخم در پاها شود. همچنین زخم ها زمانی ایجاد می شوند که خون در رگ های پا جمع می شود، که باعث ایجاد تورم در زیر پوست خواهد شد.

10. واریس

گردش خون ضعیف باعث می شود رگ های واریس قابل رویت شوند. واریس بازگشت خون به قلب را سخت تر می کند. همچنین می تواند باعث علائم زیر شود:

• سنگینی در پاها
• درد در پاها
• خارش
• تورم
• رگ هایی که به نظر می رسد گره خورده اند

واریس در افرادی که برای مدت طولانی می ایستند شایع است.

دلایل واریس چیست؟

بیماری های مختلفی می تواند باعث گردش خون ضعیف شود

1. آترواسکلروز

آترواسکلروز یکی از شایع ترین دلایل گردش خون ضعیف است. این حالت هنگامی اتفاق می افتد که پلاک ها در رگ های خونی به خصوص در عروق خونی ایجاد شود. این تجمع در نهایت شریان ها را باریک و تنگ می کند و منجر به محدود شدن جریان خون می شود. آترواسکلروز معمولاً بر شریان های مغز، قلب، پاها و بازوها تاثیر می گذارد. زمانی که آترواسکلروز در اندام های فوقانی و تحتانی ایجاد شود، به آن بیماری شریان محیطی (PAD) می گویند.

2. دیابت قندی

دیابت می تواند باعث مشکلات گردش خون و بیماری های مرتبط مثل PAD شود. با گذشت زمان، سطح بالای گلوکز خون می تواند به عروق خونی آسیب برساند و باعث ایجاد پلاک شود. لازم است که افراد مبتلا به دیابت، به طور صحیح میزان قند خون، فشار خون و کلسترول را برای جریان خون سالم کنترل کنند. دیابت می تواند باعث آسیب عصبی شود و سطح بالای گلوکز ممکن است منجر به بیماری ای شود که نورپاتی دیابتی نامیده می شود. این بیماری می تواند بر فشار خون و ضربان قلب فرد تاثیر بگذارد.

3. لخته شدن خون

لخته شدن می تواند خون موجود در اندام ها یا بافت ها را محدود کند. در برخی موارد، لخته به طور کامل جریان خون را مسدود می کند. لخته خون می تواند دردناک باشد و اگر شروع به جابجا شدن کند ممکن است مشکلات جدی به دنبال داشته باشد، مانند:

• حمله قلبی
• سکته مغزی
• آمبولی در شریان ریوی که به ریه آسیب می زند

لخته های خون می تواند هر جایی از بدن گسترش یابد و منجر به مشکلات گردش خون شود. با این حال در صورت مراجعه زودهنگام به پزشک، درمان می تواند موفقیت آمیز باشد.

4. داشتن اضافه وزن

وزن اضافی بار بدن را بیشتر می کند، به خصوص اگر شخص زمان زیادی بایستد یا بنشیند. اضافه وزن همچنین خطر بروز فشار خون و واریس را افزایش می دهد.

5. بیماری یا پدیده رینور

این بیماری باعث تنگ شدن رگ های خونی می شود. رگ های باریک شده و جریان خون محدود می تواند باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن و سردی دست و پا شود این اثرات ممکن است با گذشت زمان شدیدتر شود.

6. مصرف دخانیات

مصرف دخانیات باعث افزایش احتمال گردش خون ضعیف می شود. همچنین با جریان خون تداخل می کند، به دیواره رگ ها آسیب می زند و باعث ایجاد پلاک در رگ ها می شود. این موارد خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، سکته مغزی و حملات قلبی را افزایش می دهد.

تشخیص و درمان گردش خون ضعیف

پزشک هنگام تشخیص گردش خون ضعیف، سابقه پزشکی فرد را در شاخص پایی بازویی نظر می گیرد. گردش خون ضعیف با طیفی از بیماری ها همراه است. قبل از تشخیص، پزشک این موارد را در فرد بررسی می کند:

• علائم
• عوامل خطر
• هر بیماری مرتبط
• سابقه پزشکی خانواده
• نتایج معاینه فیزیکی

سپس پزشک آزمایشاتی تجویز می کند که شامل این موارد است:

• آزمایش قند خون برای دیابت
• آزمایش خون برای تشخیص بیماری التهابی
• سونوگرافی یا تصویر برداری CT برای بررسی رگ های خونی و لخته ها
• شاخص مچ پایی- بازویی برای چک کردن PAD

درمان گردش خون ضعیف

درمان گردش خون ضعیف، به علت آن بستگی دارد. تغییر در سبک زندگی نیز می تواند موثر باشد:

• ترک سیگار
• کاهش وزن
• داشتن رژیم غذایی سالم
• پوشیدن جوراب ساق بلند می تواند به کنترل درد و تورم در پا کمک کند. برخی افراد نیز برنامه های ورزشی را برای بهبود گردش خون دنبال می کنند.

نتیجه گیری

بیماری هایی که باعث گردش خون ضعیف می شوند، هر چه زودتر تشخیص داده شوند، زودتر درمان می شوند. اگر فردی تحت درمان قرار نگیرد، ممکن است به عوارض خطرناکی مانند: لخته شدن خون و زخم های پوستی آلوده دچار شود. برخی افراد مجبور به قطع عضو می شوند. لازم است علائم گردش خون ضعیف را به پزشک اطلاع بدهید، درمان مناسب را دریافت کنید و دنبال کردن سبک زندگی سالم نیز ضروری است.

مراقبت از پای دیابتی

برای تمامی بیماران دیابتی, سالانه یک معاینه کامل پا را انجام دهید تا عوامل خطرزای پیش بینی کننده زخم ها و قطع عضو ها را شناسایی کنید معاینه پا را می توان در حیطه مراقبت های اولیه انجام داد و این معاینه باید شامل استفاده از یک مونوفیلامان, دیاپازون, لمس و مشاهده باشد

برای تمامی بیماران دیابتی، سالانه یک معاینه کامل پا را انجام دهید تا عوامل خطرزای پیش‌بینی‌کننده زخم‌ها و قطع عضو‌ها را شناسایی کنید. معاینه پا را می‌توان در حیطه مراقبت‌های اولیه انجام داد و این معاینه باید شامل استفاده از یک مونوفیلامان، دیاپازون، لمس و مشاهده باشد.

برای تمام بیماران دیابتی آموزش مراقبت عمومی از پا به وسیله خود بیمار را ارایه دهید.

برای افراد دچار زخم‌های پا و دارای پاهای پرخطر، به ویژه برای افراد دارای سابقه زخم قبلی یا قطع عضو یک رویکرد چند تخصصی توصیه می‌شود.

بیمارانی که سیگار می‌کشند، دچار فقدان حس حفاظت‌کننده هستند و ناهنجاری‌های ساختاری دارند یا سابقه قبلی عوارض اندام تحتانی دارند را به منظور مراقبت پیشگیرانه مداوم و مراقبت پیگیرانه در تمام عمر به متخصصان مراقبت ارجاع دهید.

غربالگری اولیه برای بیماری‌های شریانی اولیه(۱) (PAD) باید شامل تاریخچه شاخص پایی بازویی لنگش و ارزیابی نبض‌های ناحیه پا باشد. تعیین شاخص مچ پایی- بازو(۲) ( ABI) را مدنظر قرار دهید، چرا که بسیاری از بیماران دچار بیماری شریانی اولیه بدون علامت هستند.

بیماران دچار لنگش قابل توجه با شاخص مچ پایی- بازویی مثبت را برای ارزیابی عروقی بیشتر ارجاع دهید و ورزش، داروها و گزینه‌های جراحی را مدنظر قرار دهید.

قطع عضو و زخم پا- عواقب نوروپاتی دیابتی و یا بیماری شریانی اولیه- علل شایع و اصلی موربیدیته و ناتوانی در افراد مبتلا به دیابت هستند. شناسایی و درمان زودرس عوامل خطرزا می‌تواند از پیامدهای نامطلوب پیشگیری کند یا ‌آنها را به تعویق اندازد.

خطر موارد زخم یا قطع عضو در افرادی که به مدتی بیش از ۱۰ سال دیابت داشته‌اند، مرد هستند، کنترل گلوکز ضعیفی دارند، دچار عوارض قلبی- عروقی، شبکیه‌ای یا کلیوی هستند، افزایش می‌یابد. وضعیت‌های خطرناک مرتبط با پا که در زیر می‌آیند با افزایش خطر قطع عضو همراه هستند:

▪ نوروپاتی محیطی به همراه فقدان حس حفاظت‌کننده

▪ تغییر بیومکانیک (در حضور نوروپاتی)

▪ شواهدی از افزایش فشار (اریتم، خونریزی زیر یک پینه [کالوس])

▪ دفرمیتی استخوانی

▪ بیماری شریانی اولیه (کاهش یا فقدان نبض‌های ناحیه پا)

▪ سابقه زخم‌ها یا قطع عضو

▪ بیماری‌های شدید ناخن

تمامی افراد مبتلا به دیابت باید سالانه تحت معاینه قرار گیرند تا وضعیت‌های پرخطر مرتبط با پا شناسایی شوند. این معاینه باید شامل ارزیابی حس حفاظت‌کننده، ساختمان و بیومکانیک پا، وضعیت عروقی و یکپارچگی پوست باشد. ارزیابی وضعیت عصبی در پای کم‌خطر شامل آزمون آستانه حس پیکری(۳) با استفاده از مونوفیلامان سمس ـ وینشتین ۰۷/۵ (Semmes-Weinstein) ۱۰ گرمی است. پوست باید از نظر یکپارچگی، به ویژه میان انگشتان پا و زیر سر استخوان‌های متاتارس مورد ارزیابی قرار گیرد. بیماران کم‌خطر ممکن است از آموزش در زمینه مراقبت از پا و پوشش پا سود ببرند.

وجود اریتم، گرمی یا تشکیل پینه ممکن است دال بر نواحی آسیب بافتی با تخریب قریب‌الوقوع باشد. دفرمیتی‌های استخوانی، محدودیت در حرکت مفصل و مشکلات راه رفتن و تعادل باید ارزیابی شوند. افراد دارای یک وضعیت پرخطر یا بیشتر باید با تناوب بیشتری برای پیدایش عوامل خطرزای اضافی مورد ارزیابی قرار گیرند. در افراد مبتلا به نوروپاتی پاها باید در هر ویزیت به وسیله یکی از مراقبان سلامت مورد مشاهده دقیق قرار گیرند.

بیماران دچار نوروپاتی (به طور مثال، اریتم، گرمی، پینه یا فشار اندازه‌گیری شده) یا شواهدی دال بر افزایش فشار کف پا ممکن است به صورت کافی با استفاده از کفش‌های پیاده‌روی به خوبی طراحی شده یا کفش‌های ورزشی که به صورت بالشتکی برای پا عمل می‌نمایند و فشار را مجددا توزیع می‌کنند درمان شوند. پینه را می‌توان با استفاده از تیغ بیستوری توسط یک متخصص مراقبت از پا یا سایر مراقبان سلامت دارای تجربه و مهارت در مراقبت از پا دبرید کرد.

بیماران دچار دفرمیتی‌های استخوانی (به طور مثال، انگشت چکشی، برجستگی متاتارس و بونیون) ممکن است به کفش‌هایی با عرض یا عمق اضافه‌تر نیاز داشته باشند. افراد دچار بدشکلی‌های استخوانی شدید به طور مثال، پای شارکو که نمی‌توانند با کفش‌های طبی تجاری تطابق پیدا کنند ممکن است نیازمند کفش‌های با قالب‌سازی ویژه بیمار باشند. غربالگری اولیه برای بیماری شریانی اولیه شامل تاریخچه لنگش و ارزیابی نبض‌های پا است. شاخص مچ پایی ـ بازویی تشخیصی باید در هر بیماری با علایم بیماری شریانی اولیه اندازه‌گیری شود. با توجه به شیوع تخمینی بالای بیماری شریانی اولیه در بیماران مبتلا به دیابت و این حقیقت که بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری شریانی اولیه بدون علامت هستند، بیانیه اجماعی انجمن دیابت آمریکا درباره بیماری شریانی اولیه پیشنهاد کرد که غربالگری شاخص مچ‌پایی- بازویی در بیماران مسن‌تر از ۵۰ سال انجام گیرد و در بیماران جوان‌تر از ۵۰ سال که دارای سایر عوامل خطرزای بیماری شریانی اولیه هستند (به طور مثال، سیگار کشیدن، پرفشاری خون، هیپرلیپیدمی یا دیابت به مدت بیش از ۱۰ سال) مد نظر قرار گیرد.

بیماران دارای علایم قابل توجه یا شاخص مچ‌پایی- بازویی مثبت را برای ارزیابی عروقی بیشتر ارجاع کنید و ورزش، دارو و گزینه‌های جراحی را مدنظر داشته باشید.

بیماران مبتلا به دیابت و وضعیت‌های پرخطر برای پا باید از لحاظ عوامل خطرزایی که دارند و درمان مناسب تحت آموزش قرار گیرند. بیماران در معرض خطر باید مفهوم از دست دادن حس حفاظت‌کننده؛ اهمیت پایش پا طبق یک برنامه روزانه؛ مراقبت مناسب و صحیح از پا شامل مراقبت از ناخن و پوست و انتخاب کفش مناسب را درک کنند. بیماران دچار فقدان حس حفاظت‌کننده باید آموزش ببینند تا راه‌هایی برای جایگزینی سایر انواع حس‌ها (لمس دست، مشاهده) برای مراقبت پیگیرانه مشکلات زودرس پا بیابند.

درک بیمار از این مفاهیم و توانایی فیزیکی آنها برای اجرای صحیح مراقبت پیگیرانه و مواظبت از پا باید مورد ارزیابی قرار گیرد. بیماران دچار مشکلات بینایی، محدودیت فیزیکی مانع حرکت یا مشکلات شناختی که توانایی آ‌نها را برای ارزیابی وضعیت پا و برای اعمال پاسخ‌های مناسب مختل می‌سازد، نیازمند کمک افراد دیگر نظیر اعضای خانواده در مراقبت از خود خواهند بود.

زخم‌های پا و مراقبت از زخم ممکن است به انجام مراقبت به وسیله یک متخصص پا، جراح ارتوپد یا عروق، یا متخصصان بازتوانی که در زمینه افراد مبتلا به دیابت مجرب باشند نیاز داشته باشد.

کشف منشا پانکراسی دیابت

از زمان جالینوس (۱۹۹-۱۲۹ میلادی) منشا دیابت شیرین، هر چند «ناشناخته» تلقی نمی‌گشت، معمولا به کارکرد نامناسب کلیه‌ها یا به قول کلود برنارد (۱۸۷۸-۱۸۱۳) به اختلال دستگاه عصبی نسبت داده می‌شد. در سال ۱۸۸۹، مینکوسکی (Minkowski) به دنبال مباحثه‌ای با مرینگ (Mehring) در مورد نقش پانکراس در هضم چربی، غده پانکراس یک سگ را برداشت. سپس در حین بحث و جدل با کارکنان آزمایشگاه بر سر آلوده شده کف آزمایشگاه با ادرار سگ، مینکوسکی متوجه شد که سگی که او عمل کرده بود، دچار تکرر ادرار شده است. او ادرار روی کف آزمایشگاه را بررسی کرد و متوجه گشت که قند آن بیش از ۱۰ است. قبلا در اولین مقاله مینکوسکی و مرینگ، گلیکوزوری، پرادراری، پرنوشی، پرخوری وکاهش وزن به دنبال پانکراتکتومی توصیف گشته بود. در بررسی‌های بعدی بر روی سگ‌های پانکراتکتومی شده، مینکوسکی این مساله را تایید کرد که همواره به دنبال این عمل گلیکوزوری رخ می‌دهد. بدین ترتیب نظریه «دیابت پانکراسی»، اصطلاحی که اولین بار لانسرو (Lancereaux) در سال ۱۸۷۷ برای نوعی از دیابت که سریع شروع می‌شد، به کار برده بود، به طرز متقاعدکننده‌ای ثابت شد.

ترجمه: دکتر احسان مهدی‌زاده

American Diabetes Association. Standards of medical care in diabetes-۲۰۰۸. Diabetes Care Januray ۲۰۰۸; ۳۱: S۳۲-S۳۳.

بیماری عروقی محیطی چیست؟

بیماری عروقی محیطی (PVD) به بیماری رگهای خونی خارج از قلب و مغز اشاره می کند. این بیماری ها اغلب سبب تنگ شدن رگهایی می شوند که به پاها، دستها، معده و کلیه ها خون رسانی می نمایند. دو نوع اصلی از این بیماری های گردش خون وجود دارند:

عملکردی. در این حالت بیماری عروق محیطی علت عضوی ندارد. این بدان معنی است که بیماری عروق محیطی با نقایصی در ساختار رگهای خونی همراه نمی باشد (رگهای خونی از لحاظ فیزیکی آسیب ندیده اند).

این بیماری ها اغلب با علایم مربوط به اسپاسم رگ همراه هستند که رخ داده و سپس قطع می گردد. بیماری رینود مثالی از این بیماریها می باشد. در بیماری رینود، به واسطه هوای سرد، استرس عاطفی، کارکردن با اجسام لرزان یا استعمال دخانیات امکان دارد جریان خون دچار محدودیت گردد.

عضوی . در این حالت بیماری عروق محیطی، به دلیل نقص ساختاری در رگهای خونی ایجاد می شود. نمونه های این حالت شامل التهاب و آسیب بافتی هستند. بیماری سرخرگهای محیطی (PAD) یک نوع از بیماری عروقی محیطی (PVD) می باشد. این حالت به دلیل رسوب چربی (آترواسکلروز) در دیواره داخلی سرخرگ ها رخ می دهند. این رسوبات جریان طبیعی خون را دچار انسداد می سازند.

آیا بیماری سرخرگهای محیطی خطرناک است؟

بله. PAD حالتی است که مشابه بیماری سرخرگهای کرونری و سرخرگ کاروتید می باشد (بیماری سرخرگ های کرونری نام دیگر رسوب چربی یا آترواسکلروز در سرخرگ های تامین کننده خون و مواد غذایی عضله قلبی می باشد. بیماری سرخرگ کاروتید نام دیگر رسوب چربی یا آترواسکلروز در سرخرگ گردن است که خون مغز را تامین می کند).

در PAD، رسوبات در دیواره داخلی سرخرگ ها ایجاد می شوند. این رسوبات و انسداد در دیواره داخلی سرخرگ ها، عمدتا در سرخرگ های کلیه، معده، دست ، ساق و پا جریان خون را دچار محدودیت می نمایند. PAD ممکن است در صورت عدم درمان منجر به قانقاریا و قطع اندام شود. افراد دچار PAD‌ اغلب واجد رسوبات چربی در سرخرگهای قلبی و مغزی هستند و ممکن است PAD اولین علامت در آنها باشد. اکثر افراد دچار PAD خطر بیشتری برای مرگ به علت ابتلا به سکته مغزی و حمله قلبی دارند. اگر لخته خون تشکیل شده و یک سرخرگ قلبی دچار تنگی را مسدود بکند، حمله قلبی رخ می دهد. اگر لخته خون، سرخرگ مغز را دچار انسداد نماید، سکته مغزی ایجاد می شود.

علایم PAD چه هستند؟

علایم شایع خونرسانی ضعیف به پا در مراحل اولیه شامل گرفتگی، خستگی، احساس سنگینی، درد یا ناراحتی در پا و باسن، در طول فعالیت هستند. وقتی فعالیت متوقف می شود این علایم کاهش می یابند. به این علایم «لنگش متناوب» اطلاق می شود. علایم خون رسانی ضعیف به کلیه شامل افزایش ناگهانی فشارخون یا کنترل دشوار یا غیر ممکن فشار خون با دارو هستند. ممکن است انسداد شدید سرخرگ کلیه منجر به از دست رفتن عملکرد کلیه یا نارسایی آن شود.

PAD چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص PAD‌ با شرح حال پزشکی و معاینه بالینی آغاز می شود. در معاینه، پزشکتان یک تست ساده که ABI نامیده می شود (مخفف شاخص مچ پایی بازویی) را انجام می دهد. پس از آن سایر بررسی ها ممکن است انجام شاخص پایی بازویی شوند که عبارتند از:

• سونوگرافی داپلر و دوپلکس.
• سی تی اسکن آنژیوگرام.
• آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی (MRA).
• آنژیوگرام معمولی (با استفاده از کاتتر).

PAD چگونه درمان می شود؟

اکثر افراد دچار PAD را با اصلاح شیوه زندگی، داروها یا هر دو می توان درمان نمود. تغییرات شیوه زندگی جهت کاهش میزان خطردر شما عبارتند از:

• قطع استعمال سیگار (۲ تا ۲۵ برابر بیشتر احتمال دارد که سیگاری ها دچار PAD شده و معمولا سیگاری ها علایم آن را ۱۰ سال زودتر از افراد غیرسیگاری تجربه می نمایند).
• کنترل فشار خون.
• کنترل دیابت (بیماری قند خون)
• فعالیت جسمانی (شامل برنامه ورزشی تحت کنترل).
• استفاده از یک رژیم حاوی مقادیر پائین چربی اشباع وکلسترول.

PAD ممکن است نیازمند درمان دارویی باشد . این داروها عبارتند از :

• داروهای مرتبط با افزایش مسافت قابل قدم زدن (سیلوستازول و پنتوکسی فیلین).
• داروهای ضدپلاکتی جهت جلوگیری از چسبیدن پلاکت ها به یکدیگر و ایجاد لخته.
• داروهای کاهش دهنده کلسترول (استاتین ها).

اصلاحات شیوه زندگی (شامل برنامه ورزشی) اغلب سبب بهبود علایم یا جلوگیری از بدتر شدن علایم می شوند. در تعداد اندکی از بیماران تغییرات شیوه زندگی به تنهایی کافی نمی باشند، بنابراین جراحی یا آنژیوپلاستی ضروری می شود. آنژیوپلاستی یک عمل غیر جراحی است که در آن سرخرگهای دچار انسداد یا تنگی، متسع می شوند. یک لوله نازک که کاتتر نامیده می شود با یک بادکنک کوچک بدون باد در سر آن (بالون)، به داخل بخش تنگ شده سرخرگ رانده می شود. سپس بادکنک باد می شود. این کار به دیواره سرخرگ ها فشار آورده و سبب بازشدن بخش تنگ شده، می گردد. سپس بادکنک خالی شده و کاتتر خارج می شود.

اغلب از طریق کاتتر، یک استنت (یک لوله سیمی توری) درداخل سرخرگ دچارتنگی، تعبیه می شود. سپس استنت بازشده و باز باقی می ماند. استنت در محل گذاشته شده و سرخرگ بیمار را باز نگه می دارد. ممکن است در صورتی که طول زیادی از یک سرخرگ دچار تنگی شده باشد، انجام عمل جراحی ضروری باشد. در طی عمل جراحی یک سیاهرگ از محل دیگری از بدن و یا یک رگ خونی مصنوعی، در بالا و پایین محل دچار انسداد قرار داده می شود تا از جریان خون در ناحیه دچار انسداد جلوگیری نموده و جریان کافی خون به مناطق پایینی انسداد را فراهم نماید.

من چگونه می توانم بیشتر یاد بگیرم؟

با پزشک، پرستار یا مشاور سلامتی خود مشورت کنید. اگر مبتلا به بیماری قلبی می باشید یا قبلا دچار سکته مغزی شده اید، ممکن است اعضای خانواده شما در معرض خطر باشند. ایجاد تغییرات در شیوه زندگی آنها جهت کاهش میزان خطر مهم است.

شما می توانید از کتابچه ها و بروشورهای علمی جهت انتخاب زندگی سالمتر و کاهش میزان خطر، کنترل بیماری و مراقبت از افراد مورد علاقه تان استفاده کنید. دانایی توانایی است بنابراین بیشتر بیاموزید و بیشتر زندگی کنید.

آیا پرسش یا توضیحی از پزشک خود دارید ؟

دقایقی را برای یادداشت سوالات خود در ملاقات بعدی خود با پزشکتان اختصاص دهید. برای مثال:

آیا من باید از لحاظ PVD ارزیابی شوم ؟

درمان واریس بر اثر ایستادن و نشستن طولانی با انواع جوراب های واریس

بسیاری از افراد در طول روز زمان زیادی را صرف نشستن می‌کنند. برخی سر میز برای کارهای روزانه خود یا زمانی که در حال استراحت هستند، می‌نشینند. گرفتن بار و فشار از پاهایتان می‌تواند آرامش‌بخش باشد، اما نشستن بیش از حد بدون در نظر گرفتن عوارض بدی که برای قلب دارد، می‌تواند خطر ابتلا به وریدهای واریسی را افزایش دهد. کاهش خطر ابتلا به رگ‌های واریسی و یا جلوگیری از بدتر شدن آنها به معنای ترک عادت نشستن نیست، بلکه به این معناست که در طول روز بیشتر فعال باشید.

اگر در مشاغلی فعالیت دارید که مجبور هستید برای مدت طولانی بایستید و یا بنشینید حتما دچار درد پا شده‌اید. برای درمان این مشکل و هم چنین جلوگیری از واریس بهترین روش از نظر پزشکان، استفاده از جوراب‌ واریس و یا جوراب‌های ضد خستگی می‌باشد. این جوراب‌ها با بهبود گردش خون از تجمع خون در پاها و فشار به رگ‌ها جلوگیری می‌کنند. استفاده از این جوراب‌ها بسیار ساده بوده و خرید آنها نیز هزینه چندانی را در بر ندارد.

شرکت محور پزشکی آسیا، یکی از تخصصی‌ترین مراکز توزیع و فروش انواع جوراب‌های واریس و جوراب‌های ضد خستگی در ایران است که به صورت کارشناسی شده و تخصصی آماده‌ی ارائه‌ی خدمات به شما هم میهنان عزیز می‌باشد. جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا سفارش محصول می‌توانید با کارشناسان ما تماس بگیرید.

خطرات نشستن کل روز

اگر از قبل رگ‌های واریسی داشته‌اید ممکن است متوجه شده باشید که علائم شما پس از مدت زمان طولانی نشستن یا ایستادن بدتر می‌شوند. که شامل موارد زیر است:

• ناراحتی، سنگینی، سوزش یا درد در پاها
• تورم در مچ پا و پاها
• خارش در ناحیه رگ‌های واریسی

برای درک اینکه چرا مدت زمان طولانی نشستن می‌تواند خطر ابتلای شما به وریدهای واریسی را افزایش دهد، خوب است بدانید که چگونه خون در بدن شما جریان دارد. قلب شما خون‌های غنی از اکسیژن را در سراسر بدن در شریان‌ها پمپاژ می‌کند. سپس رگ‌ها خون را از بافت بدن به قلب باز می‌گردانند.

در پاها، فشار اضافی از وزن بدن و گرانش، کار بدن را برای انتقال خون از پاها به سمت قلب سخت‌تر می‌کند. برای کمک به جلوگیری از این امر، رگ‌های دارای دریچه‌هایی هستند که از جریان یافتن خون به عقب جلوگیری می‌کنند. اگر دریچه‌ها به درستی کار نکنند، فشار ناشی از ایستادن ممکن است خیلی زیاد باشد.که این امر می‌تواند منجر به جمع آوری خون در رگ‌ها شده و به صورت رگ‌های عنکبوتی یا رگ‌های واریسی ظاهر می‌شوند.

عضلات پایین پا نیز با عمل کردن مانند پمپ‌ها به بازگشت خون به قلب کمک می‌کنند. هر بار که پاهای خود را حرکت می‌دهید، عضلات رگ‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند. اما اگر مدت زمان طولانی در یک حالت نشسته یا ایستاده باقی بمانید، به خصوص اگر پا روی پا انداخته باشید یا پاهایتان خم باشند، خون به خوبی از پاها به قلب جریان نمی‌یابد. با گذشت زمان، این کار می‌تواند باعث ایجاد وریدهای واریسی شود.

تشخیص واریس

اگر وریدهای واریسی مشکل ساز باشند، معمولا برای ارزیابی به یک پزشک متخصص فرستاده می‌شوید. شما ممکن است نوعی اسکن سونوگرافی به نام داپلر یا اسکن داپلکس را داشته باشید، که به نشان دادن چگونگی جریان خون در رگ‌ها کمک می‌کند. همچنین می‌تواند نشان دهد که آیا دریچه‌ای آسیب دیده است یا خیر، که دانستن آن هنگام برنامه‌ریزی درمان مفید است. گاهی اوقات، اگر رگ‌ها پیچیده باشند، آزمایشات دیگری نیز لازم است.

اگر بیماری‌های شریانی (گردش خون ضعیف یا بیماری شریانی محیطی) در پاها داشته باشید یا اگر مشکوک به بیماری شریانی باشد، باید جریان خون شریانی را اندازه‌گیری کرد. این کار باید قبل از داشتن درمانی که روی پاها فشار وارد می‌کند، مانند جوراب‌های واریس، انجام شود. گردش خون شریانی معمولاً با استفاده از یک دستگاه سونوگرافی به نام سونوگرافی داپلر اندازه‌گیری می‌شود که به منظور ارائه‌ی مقادیری به نام شاخص فشار مچ پا – بازویی استفاده می‌شود. این آزمایش را می‌توان در کلینیک‌های تخصصی و همچنین توسط بعضی از پرستاران انجام داد.

درمان

چندین گزینه‌ی درمانی متفاوت وجود دارد. عمل‌های معمول مانند شکاف دادن رگ بطور عمده‌ای با روش‌هایی که شامل استفاده از جوراب‌های واریس هستند و در موارد شدید، گرما، لیزر یا تزریق مواد شیمیایی به رگ تعویض شده‌اند.

ساپورت و جوراب‌های واریس

این جوراب‌ها در برابر فشار اضافی در رگ‌ها مقابله می‌کنند. آنها ممکن است به تسکین علائمی مانند درد کمک کنند، هر چند شواهد کمی برای اثبات چگونگی کارکرد آنها وجود دارد. ممکن است پوشیدن آنها دشوار باشد به خصوص برای کسانی که آرتروز دست دارند. دستورالعمل‌های فعلی توصیه نمی‌کنند که آنها بطور منظم استفاده شوند مگر اینکه درمان‌هایی به منظور بستن رگ‌ها مناسب یا موثر نباشند. اگر نیاز به جوراب واریس دارید، زیر زانو کلاس 1 (لایت) یا کلاس 2 (مدیوم) معمولا مناسب‌ترین هستند.

چگونگی انتخاب میزان فشار مناسب

شما باید همیشه با پزشک خود صحبت کنید تا در مورد میزان فشار مناسب جوراب واریس شما را راهنمایی کند. برای جوراب واریس چهار میزان فشار اصلی وجود دارد:

• فشار ملایم که باید در صورتی که دچار نارسایی وریدی مزمن خفیف هستید استفاده شود تا جریان سالم خون حفظ شود و پاها سبک‌تر به نظر برسند.
• فشرده‌سازی متوسط که موثرتر است و معمولا هنگامی که دارای علائم رگ‌های عنکبوتی یا واریس هستید توصیه می‌شود.
• فشار محکم و بسیار محکم که به طور معمول در موارد جدی بیماری‌های مختلف وریدی، از جمله ترومبوز سیاهرگی عمقی ، زخم‌ پای واریسی و ادم لنفاوی توسط پزشک توصیه می‌شود.

زمان استفاده از جوراب‌ها

پوشیدن جوراب‌های واریس در صبح قبل از اینکه پای خود را خم کنید و از تخت خارج شوید بسیار مهم است.

خوابیدن در موقعیت افقی باعث می‌شود عملکرد دریچه‌های رگ‌ها بسیار موثرتر از زمانی که نشسته‌اید و یا ایستاده‌اید باشد. در یک موقعیت عمودی، جاذبه زمین فشار وارد می‌کند و جریان خون به علت آسیب دریچه‌ها در معرض خطر قرار می‌گیرد. به همین دلیل است که مچ و ساق پا معمولاً در هنگام صبح احساس خوبی دارند و به تدریج در طول روز متورم و سنگین می‌شوند.

پوشیدن جوراب‌های واریس در صبح دریچه‌ها را در حالت درست نگه داشته و از گردش خون سالم در پاها در طول روز پشتیبانی می‌کند.

درمان‌های دیگر

• تخریب با رادیوفرکانسی و تخریب داخل رگی با لیزر این روش‌ها شامل عبور دادن یک پروب در یکی از رگ‌های واریسی با استفاده از سونوگرافی به منظور هدایت آن می‌باشند. انرژی لیزر یا رادیوفرکانسی باعث گرم شدن ورید شده و آن را می‌بندد.
• اسکلروتراپی با فوم: این تکنیک در صورتی استفاده می‌شود که گرما یا لیزر‌ها به کار نیایند. فوم به رگ‌ها تزریق می‌شود و خون را به جلو می‌راند و باعث می‌شود که رگ‌ها دچار اسپاسم شوند. پس از درمان، جوراب‌های واریس مورد نیاز است.
• جراحی: اگر درمان با گرما، لیزر یا فوم به کار نیاید، جراح، جراحی معمول را توصیه خواهد کرد. معمولاً رگ‌های مرتبط با هم مسدود می‌شوند. سپس رگ‌های واریسی از پا برداشته یا بریده می‌شوند.
• اسکلروتراپی: یک ماده شیمیایی به رگ تزریق می‌شود که می‌تواند آن را ببندد. این کار عمدتاً برای رگ‌های کوچک در پایین زانو انجام می‌شود که بطور مناسب درمان نشده‌اند یا بعد از جراحی بازگشته‌اند. رگ باید بعد از آن فشرده شود که شامل استفاده از پانسمان یا جوراب‌های واریس به مدت چند روز یا هفته می‌باشد.

چگونه از رگ‌های واریسی ناشی از نشستن در کل روز جلوگیری کنیم؟

از نشستن یا ایستادن طولانی مدت پرهیز کنید. سعی کنید که پاهای خود را بطور مکرر بالا ببرید (بنشینید یا دراز بکشید و پاها را بالاتر از سطح باسن خود ببرید.( مثلا می‌توانید از بالشتک اضافی زیر پای خود روی تخت یا زیر پایی استفاده کنید. این به کاهش شاخص پایی بازویی جمع شدن خون در رگ‌ها کمک می‌کند. اگر در ناحیه آسیب دیده پوست خشک، پوسته پوسته یا خارش داشته باشد، از کرم یا پماد مرطوب کننده برای محافظت از پوست استفاده کنید.

کاهش وزن و ورزش به ندرت باعث برطرف شدن رگ‌های واریسی می‌شوند امام ممکن است از پیدایش آنها جلوگیری کنند.

هر 30 دقیقه در طول روز بایستید و حرکت کنید که می‌تواند شامل موارد زیر باشد: