مزایا و معایب ارز فیات

پول یا ارز فیات چیست؟ و چه ارتباطی با بیت کوین دارد؟

ارز فیات چیست؟ پول فیات چیست؟ این سؤالی است که می‌توان آن را کاملاً سخت و پیچیده پاسخ داد و یا این‌که تنها در یک خط توضیحی ساده برای آن نوشت. واقعیت این است که وقتی می‌پرسیم ارز فیات چیست؟ برای درک واقعیت داستان باید چند قدم عقب‌تر برویم و از مفهومی به نام پول یا اسکناس صحبت کنیم.

در کلام ساده‌تر سؤال ارز فیات چیست ارتباط مستقیم با مفهوم اسکناس دارد. درگذشته‌های دور، بعد از این‌که انسان‌ها دانستند برای مبادلات تجاری خودشان نیاز به یک واسطه دارند، طلا و نقره و برنز به‌عنوان اشیاء ارزشمند مورد معامله قرار گرفت. این اولین بار بود که انسان به سؤال استاندارد طلا چیست؟ پاسخ می‌داد.

در کلام ساده‌تر انسان بر اساس ارزش طلا سعی کرد شاخصی را تعیین کند. بر اساس این شاخص ارزش‌های نقره و برنز نیز مشخص شد و طی این ارزش‌گذاری سکه‌های ضرب شده معنی پیدا کرد و انسان‌ها دانستند که به ازای دریافت یک سکه چه مقدار کالا یا خدمات ارائه بدهند.

مسئله مهمی که در مورد سؤالاتی مانند ارز فیات چیست؟ یا استاندارد طلا چیست؟ وجود دارد این است که شما باید با مفهوم ارزش ارز مبادلاتی آشنا شوید. پس بیایید داستان را ساده‌تر بیان کنیم. ابتدا یک پاسخ ساده برای سؤال ارز فیات چیست؟ بیان کنیم و سپس به تعاریف دیگری چون مفهوم ارزش در دنیای اقتصاد بپردازیم.

ارز فیات چیست؟ ارز فیات به ارزی گفته می‌شود که عملاً هیچ پشتوانه فیزیکی مانند طلا، نقره یا نفت ندارد و ارزش‌گذاری آن توسط دولت و بر اساس سیستم عرضه و تقاضا رخ می‌دهد.
در پاسخ سؤال ارز فیات چیست؟ مفاهیم مختلفی مانند پشتوانه، کاربرد طلا ، ارزش‌گذاری و سیستم عرضه و تقاضا وجود دارد که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

ارز فیات چیست؟ (ارز فیات یعنی چی) – مفهوم ارزش‌گذاری

همان‌طور که در بالاتر گفتیم اولین چیزی که در برخورد با سؤال ارز فیات چیست؟ آن را باید به‌درستی درک کنیم، مفهوم ارزش‌گذاری است.

درزمانی که ارز مبادلاتی بر اساس طلا یا نقره یا برنز صورت می‌گرفت، ارزش‌گذاری آن کاملاً مشخص بود. این ارزش تنها بر اساس ارزش ذاتی سکه ( طلا، نقره یا برنز) محاسبه می‌شد. اما رفته‌رفته طلا کمیاب‌تر شد و این موضوع باعث شد که طلا ارزش بالاتری پیدا کند.

همین اتفاق عملاً اولین انقلاب اصلی اقتصاد را رقم زد. استفاده از کاغذهای تحت عنوان اسکناس به‌عنوان نماینده‌ای از طلا یا نقره یا برنز وارد چرخه اقتصاد شد. در این حالت باوجود این‌که طلا یا نقره دیگر در بازار به‌عنوان ارز مبادلاتی مطرح نبود اما اسکناس‌های موجود بر اساس ارزش طلا قیمت‌گذاری می‌شدند. در کلام ساده‌تر پشتوانه اصلی این اسکناس‌ها چیزی جز ارزش طلا نبود.

اگر بخواهیم کمی آکادمیک تر در مورد سؤال ارز فیات چیست و این مفهوم ارزش‌گذاری صحبت کنیم می‌توانیم بگوییم که عملاً اسکناس یک سند قرضی محسوب می‌شد که بر اساس آن مشخص بود که یک فردبه‌فرد دیگر چه مقدار از یک طلا بدهکار است. رفته‌رفته ارزش طلا افزایش پیدا کرد و به‌تبع آن برای این‌که مردم قادر به انجام معاملات روزمره باشند و تورم در نقطه پایین‌تری باشد عملاً اسکناس‌ها کوچک‌تر شدند و به واحدهای پایین‌تری تبدیل شدند.

از مزیت این روش ارزش‌گذاری این است که تقریباً مزایا و معایب ارز فیات قیمت‌ها می‌تواند ثابت بماند و افزایش قیمت چشمگیری را شاهد نیستیم. طلا عنصری است که نوسان بسیار کمتری دارد و اگر چیزی بر اساس آن ارزش‌گذاری شود نیز مسلماً نوسان کمتری خواهد داشت. بنابراین به نظر می‌رسد که ارزش‌گذاری بر اساس طلا می‌توانست راه‌حل خوبی باشد، اما چرا این راه‌حل دوام نداشت و امروز شاهد پرسش سؤال‌هایی مانند ارز فیات چیست؟ هستیم.

معنی فیات یا ارز فیات چیست؟ مزایا و معایب پول‌ فیات چیست؟

یکی از راه‌های پرسش به سؤال ارز فیات چیست؟ درک مزایا و معایب پول‌ فیات است. مهم‌ترین عیب ارز فیات درواقع همان بزرگ‌ترین مزیت ارزهای وابسته، یعنی ثبات ارزش‌گذاری بود. شما در ارز هایی که وابسته به طلا یا نقره بودند شاهد یک نوع ثبات قیمتی هستید اما در مورد ارزهای فیات و بدون پشتوانه فیزیکی عملاً همچنین ویژگی را شاهد نیستیم. چرا؟

برای پاسخ به این سؤال و پرسش ارز فیات چیست بهتر است کمی به عقب نگاه کنیم. مردم روزی قبول کردند که به‌جای مبادله سکه‌های مختلف از اسکناس استفاده کنند. زیرا اسکناس را به‌عنوان اوراق قرضه و نماینده‌ای از آن سکه‌ها می‌دانستند. اما در حالتی که دیگر اسکناس این اعتبار را نداشته باشد، ارزش‌گذاری آن بر چه اساس خواهد بود و مردم به چه اعتباری برای آن قائل خواهند بود؟

در پاسخ به این سؤال باید گفت که عملاً خود دولت‌ها به‌عنوان پشتوانه رسمی اسکناس شناخته می‌شوند. بگذارید یک مثال بزنیم. شما زمانی اقدام به دریافت یک اسکناس می‌کنید که مطمئن هستید می‌توانید به‌واسطه پرداخت این اسکناس در نقطه دیگر نیاز خودتان را برطرف کنید. بنابراین ارزش واقعی ارز فیات در اعتماد عمومی آن است. هرچه استفاده از این ارزها بیشتر باشد و گردش مالی بیشتری ایجاد کند عملاً می‌توان گفت که ارزش بالاتری دارد.

در کلام ساده‌تر در مورد سؤال ارز فیات چیست و ارزش‌گذاری آن باید گفت که این ارزها بر اساس سیستم عرضه و تقاضا ارزش‌گذاری می‌شود. هر چه تقاضای ارز در بازار داخلی و جهانی بیشتر باشد ارزش آن بیش و هر چه این اعتماد کمتر باشد مسلماً قیمت آن نیز کمتر می‌شود.

مزیت اصلی این نوع ارزش‌گذاری در این است که عملاً اقتصاد پویا و از حالت ثابت خود خارج می‌شود. هر چه یک کشور صادرات قوی‌تری داشته باشد باعث می‌شود که ارز بیشتری جذب کند و این‌گونه اعتبار دولتی افزایش پیدا می‌کند و این می‌تواند باعث افزایش ارزش پول ملی شود. اما درعین‌حال کشورهایی که دچار بحران‌های اقتصادی هستند درگیر شدیدترین نوسانات مالی خواهند بود و این بدترین عیب این‌گونه ارزها است.

پیشنهاد میکنم درباره سرمایه‌گذاری در بازار سکه و طلا هم بخوانید و آشنا شوید.

ارز فیات چیست؟ – ارز فیات و ارز دیجیتال

تا اینجا سعی کردیم به‌طور ساده درباره سؤال ارز فیات چیست؟ صحبت کنیم. در پاسخ به سؤال ارز فیات چیست اشاره کردیم که عملاً این ارزها هیچ پشتوانه فیزیکی ندارند و این ارزش دولت و استفاده از ارزها است که این ارزش‌گذاری را بر عهده‌دارند.

همان‌طور که در پاسخ ارز فیات چیست گفتیم، این ارز دیگر بر اساس طلا یا هیچ منبع فیزیکی معامله نمی‌شود، پس‌ازاین نظر می‌توان بیت کوین را به‌نوعی ارز فیات بدانیم. در کلام ساده‌تر می‌توانیم ارز فیات و ارز دیجیتال را به‌نوعی هم سنگ تلقی کنیم. چراکه بیت کوین هیچ‌گونه پشتوانه فیزیکی ندارد و امروز مانند یک ارز عادی در بستر اینترنت در حال خریدوفروش و معامله شدن است. پس عملاً بیت کوین یک نوع ارز فیات است.

اما به‌هرحال آن چیزی که در مورد سؤال ارز فیات چیست وجود دارد این است که ارزهای فیات خودشان فیزیکی هستند و قابلیت معامله به‌صورت فیزیکی را نیز دارند اما بیت کوین هیچ نمود فیزیکی ندارد. تفاوت دیگری که در مورد بیت کوین و ارزهای فیات وجود دارد در پاسخ به سؤال ارز فیات چیست مشخص شد. بیت کوین بر اساس ارزش‌گذاری هیچ دولتی کار نمی‌کند. یعنی بیت کوین بر اساس اعتبار هیچ دولتی ارزش‌گذاری نمی‌شود. تنها روش ارزش‌گذاری بیت کوین با توجه به پاسخ سؤال ارز فیات چیست؟ و همچنین بر اساس اطلاعاتی که از دنیای ارزهای دیجیتال داریم، سیستم عرضه و تقاضا و کاربری بیت کوین است.

اگر تمایل دارید بدانید حداقل میزان خرید بیت کوین چقدر است؟ مقاله ای در این باره نوشته ایم برا مراجعه به آن اطلاعات خوبی کسب خواهید کرد.

البته این موارد گفته‌شده و مقایسه‌های انجام‌شده با پاسخ‌های سؤال ارز فیات چیست؟

بیشتر در مورد خود بیت کوین صادق است. چراکه در دنیای ارزهای دیجیتال شما می‌توانید به‌راحتی ارزهایی را پیدا کنید که بر اساس پشتوانه‌های مختلف ازجمله: دلار، نفت، طلا و … معامله می‌شوند. غالب این ارزها دارای قیمت ثابت هستند و چندان تغییر و نوسان خاصی ندارند. همان‌طور که گفتیم در دنیای ارزهای دیجیتال آن چیزی که اهمیت دارد کاربری است. ازاین‌رو ممکن است یک کاربرد نیاز به ارزهای ثابت و کاربرد دیگر به دنبال پاسخ سؤال ارز فیات چیست است.

پایان سخن و پاسخ نهایی به سؤال ارز فیات چیست؟

ما در این مقاله سعی کردیم که بتوانیم پاسخ دقیق و درستی در مورد سؤال ارز فیات چیست بدهیم. همان‌طور که در بالاتر گفتیم پاسخ به سؤال ارز فیات چیست می‌تواند بسیار ساده یا سخت باشد. بستگی دارد شما از کدام جنبه بخواهید به این سؤال ارز فیات چیست پاسخ بدهید.

همان‌طور که در پاسخ به ارز فیات چیست بیان کردیم، این ارز عملاً هیچ پشتوانه فیزیکی ندارد و تنها بر اساس میزان اعتماد عمومی یا همان سیستم عرضه و تقاضا ارزش‌گذاری می‌شود. این نوع ارزش‌گذاری باعث می‌شود که عملاً نوسانات ارز وابسته به سیستم اقتصادی هر کشوری باشد. اگر کشوری دارای سیستم اقتصادی قوی باشد، به‌نوعی که در تمام دنیا ارز آن مطرح باشد، این ارز نوسان کمتری خواهد داشت، درحالی‌که کشورهای بحران‌زده اقتصادی می‌توانند به‌صورت ساعتی از ارزش‌گذاری‌های صورت گرفته ارز ملی لذت ببرند!

اما بخش دیگر سؤال ارز فیات چیست و پاسخ آن مربوط به ارز های دیجیتال است. امروز ارزهای دیجیتال به‌عنوان یکی از جدید بازارها در عرصه سرمایه‌گذاری و تبادلات مالی است. بیت کوین به‌عنوان شاخص‌ترین ارز این بازار نیز مانند ارزهای فیات از پشتوانه فیزیکی برخوردار نیست. پس همان‌طور که در پاسخ سؤال ارز فیات چیست بیان کردیم عملاً بیت کوین نیز نوسان پذیر خواهد بود. اما نکته مهم و تفاوت مهمی که در مورد پاسخ مزایا و معایب ارز فیات ارز فیات چیست و رابطه آن با بیت کوین وجود دارد این است که ارزهای عمومی حالت فیزیکی دارند درحالی‌که بیت کوین رمز ارزی بیش نیست.

از طرف دیگر ارزهایی عمومی و عادی که می‌بینیم بر اساس پشتوانه دولتی فعالیت می‌کنند اما بیت کوین به‌طور کامل بر اساس سیستم عرضه و تقاضا و اعتماد مردم ارزش‌گذاری می‌شود. ازاین‌رو اقتصاددان‌ها معتقدند که این ارز می‌تواند آینده‌ای درخشان تر از دلار و یورو داشته باشد. امیدواریم پاسخ منطقی و کاملی در مورد سؤال ارز فیات چیست؟ گرفته باشید و بتوانید از آن استفاده کنید.

به نظر شما بازدهی صندوق طلا چقدر است؟ اگر درباره این موضوع اطلاعاتی ندارید توصیه میکنم حتما به این مقاله مراجعه کرده و اطلاعات جامعی از آن کسب نمایید.

در دوره آموزش ارز دیجیتال رایگان تمامی مفاهیمی که در مورد ارزهای دیجیتال باید بدانید به‌صورت رایگان آموزش داده خواهد شد، توصیه میکنم این دوره رایگان را از دست ندهید.

پول فیات؛ ارز فیات چیست؟ انواع ارز فیات و مقایسه آن‌ها با رمزارزها

در بازارهای مالی از واژه پول فیات به دفعات استفاده می‌شود. همچنین در بازار رمزارزها و صرافی‌ها بخش‌هایی به نام فیات وجود دارد. پول فیات یا ارز بی‌پشتوانه دارایی‌ها است که ارزش ذاتی نداشته و هویت آن‌ها وابسته به یک دولت یا حکومت است.

لغت فیات در زبان انگلیسی به معنای «اجازه و مجوز انجام کار» است. در حقیقت علت این نام‌گذاری تصمیم‌هایی است که دولت‌ها برای استفاده از ارز فیات اتخاذ می‌کنند. در مزایا و معایب ارز فیات ادامه با مفهوم، انواع و قابلیت‌های پول فیات آشنا خواهیم شد و نقش آن در بازار رمزارزها را بررسی خواهیم کرد.

پول فیات چیست؟

به بیان ساده پول فیات (Fiat) یا فیات کارنسی ارز رایج و قانونی است که در یک کشور استفاده شده و توسط دولت و سازمان‌های مالی مربوطه چاپ می‌شود. دلار آمریکا، پوند انگلیس و ریال ایران پول فیات محسوب می‌شوند. کشورهای زیادی در سرتاسر دنیا از ارز فیات برای تبادلات کالایی و خدماتی خود بهره می‌گیرند.

پیدایش ارز فیات

اولین حکومتی که پول فیات را ابداع کرد امپراطوری چین بود. از این دارایی برای تبادل ابریشم، طلا و نقره استفاده می‌شد. چاپ پول از همان ابتدا دردسرهای زیادی داشت. انتشار اسکناس بدون رعایت اصول اقتصادی باعث تورم خواهد شد و این اتفاق برای حکومت مغول‌ها افتاد. آن‌ها تلاش کردند تا با چاپ پول قدرت اقتصادی خود را افزایش دهند اما در نهایت این تصمیم باعث سقوط امپراطوری آن‌ها شد.

پس از آسیای میانه نوبت به بخش‌هایی از اروپا رسید تا از ارز فیات را به جای سکه‌های نقره و طلا استفاده کنند. طولی نکشید تا تمام کشورهای اروپا و آمریکا از فیات کارنسی برای تبادل دارایی استفاده کردند و بدین ترتیب پول‌های کاغذی جایگزین سکه‌های طلا و نقره در جهان شد.

کشمکش بین استاندارد طلا و پول فیات

اقتصاددان‌های قرن بیستم طرح پشتوانه‌سازی پول کاغذی به وسیله کالا را طراحی کردند. معمولا از طلا به عنوان پشتوانه فیات کارنسی استفاده می‌شد و به مزایا و معایب ارز فیات همین دلیل مفهوم «استاندارد طلا» در بین کارشناسان اقتصادی آن زمان رایج شد. پس از مدتی ایالات متحده امریکا دوباره تصمیم به کنار زدن استاندارد طلا گرفت و پول فیات را جایگزین استانداردهای کالایی کرد. نتیجه این اقدام آمریکا رایج شدن پول‌های بی‌پشتوانه و استفاده از ارز فیات در سایر کشورها بود.

ارزش فیات کارنسی چگونه تعیین می‌شود؟

پول فیات هیچ پشتوانه مشخصی ندارد و اعتبار آن فقط تحت تاثیر تلاش‌ها و اقدامات دولت صادر کننده پول قرار دارد. در حقیقت دولت تعیین‌کننده ارزش پول فیات خواهد بود. مهمترین عامل ارزش‌گذاری پول فیات اعتماد مردم به سیاست‌های اقتصادی دولت و حکومت است.

ارزهای پیشین با استفاده از کالاهای باارزش پشتوانه‌سازی می‌شدند. درنتیجه ارزش واقعی آن‌ها تابعی از قیمت پشتوانه‌ها بود. بنابراین اگر دولتی قصد چاپ پول داشت، می‌بایست به اندازه ارزش پول‌های چاپ شده، طلا در بانک مرکزی ذخیره می‌کرد. در نتیجه دست دولت برای چاپ بدون پشتوانه بسته بود و حتما قبل از چاپ باید منابع مالی لازم را تامین می‌کرد.

ارز فیات به ذخایر فیزیکی نیازی ندارد و ارزش آن تابعی از طلا، نقره یا سایر دارایی‌ها نیست. در نتیجه رفتارهای مردم و جریان‌های اقتصادی کشور ارزش آن را تعیین می‌کند. برای مثال با چاپ پول بیش از حد معمولا کشور دچار تورم اقتصادی می‌شود. تورم باعث کاهش ارزش پول فیات خواهد شد.

در نهایت تورم و افزایش نقدینگی اعتماد مردم به پول ملی کشور را از بین می‌برد و در این زمان افراد به خرید دارایی‌هایی روی می‌آورند که ارزش آن‌ها ثابت است. برای مثال طلا، نقره یا ارزهای دیگر کشورها می‌تواند مردم را از خطر کاهش ارزش پول ملی در امان نگه دارد. هر چند این دارایی‌ها نیز دچار نوسان‌های ارزشی می‌شوند اما معمولا دامنه نوسان آن‌ها بسیار کم و متعارف است.

مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال

توزیع‌کنندگان

فیات کارنسی و رمزارزها دارای شباهت‌ها و تفاوت‌هایی هستند. برای مثال هر دوی این دارایی‌ها بدون پشتوانه بوده و صرفا بر اساس اعتبار سازمان‌ها، نهادهای متولی و حجم عرضه و تقاضا ارزش‌گذاری می‌شوند. یکی از تفاوت‌های این دو دارایی در دل همین مورد است که سازمان‌های متولی آن‌ها دارای تفاوت‌های اساسی هستند. ارزهای فیات معمولا توسط دولت‌ها و نهادهای حکومتی عرضه می‌شوند اما رمزارزها متعلق به بخش خصوصی هستند. به جز برخی از ارزهای دیجیتال خاص مثل تتر که توسط بانک مرکزی یک کشور توزیع شده است، معمولا منافع مالکان ارزهای دیجیتال با متولیان ارزهای فیات کاملا در تضاد است.

روش‌های تولید

از دیگر تفاوت‌های فیات کارنسی با رمزارز می‌توان به فرایندهای تولید آن‌ها اشاره کرد. ارزهای دیجیتال بر اساس الگوریتم‌های اثبات کار مزایا و معایب ارز فیات یا اثبات سهام تولید می‌شوند. در طرف مقابل پول‌های فیات توسط دولت چاپ شده و روند خاصی برای تولید ندارند. ارزهای دیجیتال قوانین و الگوریتم‌های مختلفی برای تولید واحد جدید مقرر کرده‌اند و همچنین برخی از آن‌ها توسط توسعه‌دهندگان به مرور زمان عرضه می‌شوند.

حجم قابل عرضه

حجم عرضه فیات کارنسی با ارزهای دیجیتال متفاوت است. پول‌های فیات به طور نامحدود قابل چاپ هستند اما رمزارزها برنامه‌های متفاوتی برای حجم عرضه دارند. برای مثال بیت کوین تعداد واحدهای قابل عرضه را محدود کرده است و روند عرضه احتمالا تا ۱۰۰-۱۵۰ سال دیگر زمان خواهد برد. اتریوم نیز اعلام کرده است تا اطلاع ثانوی امکان تولید بلاک جدید وجود دارد و پس از با تغییر الگوریتم اجماع، باید از فرایند اثبات سهام برای پردازش و تایید تراکنش‌ها استفاده شود. دوج کوین حجم عرضه را به طور کل محدود نکرده اما حداکثر مقدار عرضه را برای یک سال مشخص کرده است. سایر رمزارزها نیز قوانین مختلفی دارند.

محدودیت‌های جغرافیایی

از دیگر تفاوت‌ها می‌توان به فرامرزی بودن کریپتو کارنسی اشاره کرد. پول فیات محدود به کشور خاصی است. حتی دلار نیز با وجود شهرت جهانی اما به راحتی در کشورهایی غیر از آمریکا قابل استفاده نیست. در طرف مقابل ارزهای دیجیتال مرزهای فیزیکی را از بین برده‌اند و به راحتی قابل انتقال به سرتاسر جهان هستند.

مزایا و معایب پول‌های فیات

نظرات مختلفی پیرامون فیات کارنسی وجود دارد. طرفداران پول فیات مزایایی همچون انعطاف‌پذیری، عدم محدودیت، پاسخگویی بیشتر، هزینه کمتر و سهولت استفاده را برای این پدیده نام می‌برند. از طرفی منتقدان ارز فیات از ریسک بالا و عدم برخورداری از ارزش ذاتی به عنوان اصلی‌ترین معایب فیات کارنسی یاد می‌کنند.

به طور کل با استفاده از پول‌های فیات تجارت بین‌المللی آسان‌تر خواهد شد و هزینه‌های پشتوانه‌سازی از بین خواهد رفت. همچنین دست دولت برای ایجاد تغییرات مالی باز خواهد بود. همین عامل می‌تواند منجر به ایجاد خطرات بسیار زیادی شود. تورم‌ها و فروپاشی‌های اقتصادی معمولا در اثر سیاست‌های غلط دولت در چاپ و عرضه ارزهای فیات صورت می‌گیرد.

جمع‌بندی

اقتصاد هر روز پیچیده‌تر از قبل می‌شود. شاید تا دویست سال پیش بخش اعظمی از مبادلات تجاری با استفاده از طلا و نقره انجام می‌شد و چالش‌های به مراتب کمتری پیش روی فعالان اقتصادی بود. امروزه با توسعه کشورها و پیشرفت علوم مختلف، اقتصاد نیز دچار تغییرات زیادی شده است.

مفاهیمی همچون پول فیات می‌توانند به طور همزمان عامل شکوفایی یا فروپاشی یک اقتصاد باشند. ارزهای بی‌پشتوانه یک ایده برای رشد اقتصادی دولت‌ها بود که در برخی موارد منجر به ایجاد آشوب‌های کلان شد. کشور زیمباوه در بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ به علت مشکلات اقتصادی شروع به چاپ بیش از حد پول کرد که موجب تورم افسارگسیخته و در نهایت فروپاشی اقتصاد این کشور شد.

مهمترین عامل در تعیین سرنوشت پول فیات تصمیمات و سیاست‌های دولت است. باید دید سرنوشت ارزهای فیات دوباره دستخوش تغییر خواهد شد و تورم‌ها یا بحران‌های اقتصادی دوباره باعث استفاده از استاندارد طلا خواهد شد یا خیر.

پول فیات چیست؟ تاریخچه | معایب و مزایا

پول فیات نوعی ارز است که توسط دولت به عنوان ارز یا پول قانونی اعلام می شود اما ارزش ذاتی یا ثابتی ندارد و هیچ دارایی مشهودی مانند طلا یا نقره آن را پشتیبانی نمی کند. ارزش ارز فیات توسط دولت صادرکننده پول تضمین می شود و دولت می تواند عرضه پول در گردش را در واکنش به نوسانات اقتصادی کنترل کند.

ارزش پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده به جای ارزش کالایی که پشتوانه آن است به دست می آید. اکثر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای ثابتی از جمله دلار آمریکا، یورو و سایر ارزهای اصلی جهانی هستند.

درک فیات پول

پول فیات نوعی ارز است که ارز قانونی اعلام می شود. این شامل پول در گردش مانند پول کاغذی یا سکه می شود. پول فیات به جای یک کالای فیزیکی یا ابزار مالی، توسط دولت یک کشور حمایت می شود. این بدان معناست که اکثر ارزهای سکه و کاغذی که در سراسر جهان استفاده می شوند، پول فیات هستند. این شامل دلار آمریکا، پوند انگلیس، روپیه هند و یورو می شود.

انجمن پولی آمریکا این توضیح را درباره معنای فیات در رابطه با سیستم های پولی ارائه می دهد:

کلمه "fiat" در اصل لاتین است و به دستور خودسرانه ای اطلاق می شود که توسط یک دولت یا سایر شخصیت های معتبر صادر می شود. وقتی برای پول کاغذی به کار می رود، ارز فیات به این مفهوم ترسناک اشاره دارد که دلار ما فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت می گوید ارزش دارد.

بنابراین ارزهای فیات فقط به این دلیل ارزش دارند که دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ فایده ای برای تثبیت پول به خودی خود وجود ندارد. ارزش پول فیات عمدتاً مبتنی بر ایمان عمومی به صادرکننده ارز است که معمولاً دولت یا بانک مرکزی آن کشور است.

از آنجایی که پول فیات به ذخایر فیزیکی مانند ذخیره ملی طلا یا نقره مرتبط نیست، خطر از دست دادن ارزش آن به دلیل تورم یا حتی بی ارزش شدن در صورت تورم فوق العاده را دارد. در برخی از بدترین موارد ابر تورم، مانند مجارستان بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، نرخ تورم می تواند در یک روز دو برابر شود.

علاوه بر این، اگر مردم اعتماد خود را به پول یک کشور از دست بدهند، پول دیگر ارزشی نخواهد داشت. این بسیار متفاوت از ارزی است که برای مثال طلا پشتوانه آن است. به دلیل تقاضا برای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین در ساخت وسایل الکترونیکی، کامپیوترها و وسایل نقلیه هوافضا، ارزش ذاتی دارد.

پول فیات در مقابل پول کالایی

ارز فیات که به عنوان پول فیات نیز شناخته می شود، نقطه مقابل پول کالایی است. تفاوت بین پول واقعی و پول کالایی به ارزش ذاتی آنها مربوط می شود. از نظر تاریخی، پول کالایی دارای ارزش ذاتی است که از موادی که از آن ساخته شده است، مانند سکه های طلا و نقره، ناشی می شود. در مقابل، پول فیات ارزش ذاتی ندارد - این اساساً یک وعده از سوی یک دولت یا بانک مرکزی است مبنی بر اینکه ارز قابل مبادله با ارزش آن در کالا است.

تاریخچه فیات پول

در طول تاریخ، پول کاغذی و اسکناس به طور سنتی به عنوان وعده پرداخت مقدار مشخصی از فلز گرانبها، معمولاً نقره یا طلا، به حامل عمل می کردند. ارزهای قاره ای صادر شده در طول انقلاب آمریکا، اسکناس های صادر شده در طول انقلاب فرانسه، "پول سبز" دوره جنگ داخلی آمریکا، و علائم کاغذی منتشر شده در آلمان در اوایل دهه 1920 نمونه های تاریخی پول های فیات هستند. این اپیزودها نشان دهنده انحرافات از استاندارد طلا یا سیستم های دو فلزی بود که از اوایل قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم حاکم بود. بر اساس سیستم برتون وودز پس از جنگ جهانی دوم، دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره بین المللی با پشتوانه طلا به ارزش ثابت 35 مزایا و معایب ارز فیات دلار در هر اونس عمل می کرد.

در اواخر قرن بیستم، حفظ طلا با نرخ ثابت برای ایالات متحده غیرممکن شده بود و در اوت 1971، رئیس جمهور ایالات متحده ریچارد ام. نیکسون اعلام کرد که «به طور موقت تبدیل دلار به طلا یا سایر دارایی های ذخیره را تعلیق می کند». در واقع، این حرکت پایان سیستم برتون وودز و آخرین بقایای استاندارد طلا را نشان داد. در عرض دو سال، اکثر ارزهای اصلی بر اساس تقاضای بازار، ارزش خود را در برابر یکدیگر افزایش و کاهش دادند. بر اساس تئوری کمی تورم، انتشار بیش از حد پول فیات می تواند منجر به کاهش ارزش آن شود.

مزایا و معایب یک ارز فیات

مزایای یک ارز فیات

از آنجایی که پول فیات یک منبع کمیاب یا ثابت - مانند طلا - نیست، بانک مرکزی یک کشور کنترل بیشتری بر عرضه و ارزش آن دارد. این بدان معناست که دولت ها می توانند عرضه اعتبار، نقدینگی و نرخ بهره را با اطمینان بیشتری مدیریت کنند.

برخلاف ارزهای کالایی که ممکن است با کشف معدن طلای جدید تحت تأثیر قرار گیرند، عرضه ارزهای فیات توسط دولت ارز مربوطه تنظیم و کنترل می شود.

معایب یک ارز فیات

از آنجایی که به یک دارایی مشهود وابسته نیست، ارزش پول فیات به سیاست و مقررات مالی مسئولانه توسط دولت بستگی دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم و حتی تورم شدید یک ارز فیات شود.

علاوه بر این، فرصت بیشتری برای حباب های ارز فیات وجود دارد - چرخه اقتصادی که در آن افزایش سریع قیمت قبل از کاهش سریع قیمت وجود دارد.

افزایش شیوع حباب ها به این دلیل است که ارزهای فیات تقریباً عرضه نامحدودی دارند که به این معنی است که تسهیل کمی یک گزینه برای دولت ها است. در حالی که احتمالاً محرکی برای اقتصاد است، تسهیل کمی می‌تواند باعث افزایش نرخ تورم نیز شود. این می تواند بر هر چیزی از قیمت مسکن گرفته تا سطح بدهی ملی تأثیر بگذارد که به نوبه خود می تواند بر بازارهای مالی اثرگذار باشد.

پول فیات چیست و تاریخچه‌ی آن از کجاست؟

در معنای لغوی، فیات پولی است که ارزش ذاتی ندارد. اما با دستور دولت و به صورت قانونی، به عنوان وجه نقدی تعیین و ارزش‌گذاری شده است. به طور سنتی، ارزها توسط کالاهای فیزیکی مانند نقره و طلا پشتیبانی می‌شوند، اما پول فیات بر اساس اعتبارِ دولتِ صادرکننده است.

به زبان ساده‌تر، ارزهای فیات، کالاهایی هستند که ارزش خود را از سایر کالاهای فیزیکی نمی‌گیرند. بلکه ارزش‌شان توسط دولت صادر کننده آن تعیین می‌شود. در گذشته، ارزش پول به طلا و نقره ذخیره شده در خزانه‌های یک کشور وابسته بود؛ اما در مورد پول فیات، ارزش آن‌ها به ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشورِ صادرکننده، وابسته است.

فیات چیست؟

پول فیات ارزی است که فاقد ارزش ذاتی است و طبق مقررات دولتی به عنوان ارز قانونی تعیین شده است. ارزش پول فیات به عرضه و تقاضا بستگی دارد و به عنوان جایگزینی برای پولِ کالایی معرفی شد.

پول کالایی، پولی ست که پشتوانه‌ی آن فلزات گرانبها مانند طلا و نقره می‌باشند. این پول که به آن در زبان انگلیسی Commodity Money نیز می‌گویند، در نقطه مقابل پول فیات قرار دارد. یورو، دلار، پوند و بسیاری مزایا و معایب ارز فیات دیگر از ارزهای مطرح در جهان، ارز فیات یا پول بدون پشتوانه به شمار می‌آیند.

تاریخچه پول فیات

پول فیات در قرن دهم از کشور چین سرچشمه گرفت. (عمدتاً در سلسله‌های یوان، تانگ، سونگ و مینگ). در سلسله تانگ (618-907)، تقاضای زیادی برای پول فلزی وجود داشت که بیش از عرضه فلزات گرانبها بود. مردم با استفاده از اسکناس‌های اعتباری آشنا بودند و به راحتی تکه‌های کاغذ یا پیش نویس کاغذی را می‌پذیرفتند.

کمبود سکه مردم را مجبور به تغییر از سکه به اسکناس کرد. در زمان سلسله سونگ (960-1276)، تجارت پررونقی در منطقه سیچوان وجود داشت که منجر به کمبود پول مسی شد. معامله‌گران شروع به انتشار اسکناس‌های خصوصی تحت پوشش اندوخته پولی کردند و این اولین ارز قانونی محسوب می‌شد. پول کاغذی تنها ارز قانونی در سلسله یوان (1276-1367) شد و صدور اسکناس در طول سلسله مینگ (1368-1644) به وزارت دارایی واگذار گردید.

غرب استفاده از پول کاغذی را از چه زمانی شروع کرد؟

غرب در قرن 18 شروع به استفاده از پول کاغذی کرد. مستعمرات آمریکا، فرانسه و کنگره قاره‌ای، شروع به صدور اسناد اعتباری کردند که برای پرداخت استفاده می‌شد. دولت‌های استانی یادداشت‌هایی صادر کردند که دارندگان آن برای پرداخت مالیات به مقامات استفاده می‌کردند. دراین زمان، صدور بیش از حد اسناد اعتباری به دلیل خطرات تورم، جنجالی ایجاد کرد.

در برخی مناطق، مانند نیوانگلند و کارولینای آمریکا، اسکناس‌ها به میزان قابل توجهی کاهش و قیمت کالاها افزایش یافت. زیرا اسکناس‌ها ارزش خود را از دست دادند. در طول جنگ‌ها، کشورها برای حفظ ارزش فلزات گرانبها مانند طلا و نقره به ارزهای فیات روی می‌آوردند.

به عنوان مثال، دولت فدرال ایالات متحده در طول جنگ داخلی آمریکا به نوعی از ارز فیات که به آن “Greenbacks” گفته می‌شود، روی آورد. در این جنگ، دولت، تبدیل پول کاغذیِ خود به طلا یا نقره را متوقف کرد.

در اوایل قرن بیستم، دولت و بانک‌ها قول داده بودند که امکان تبدیل اسکناس و سکه به کالای اسمی خود را در صورت تقاضا فراهم کنند. با این حال، هزینه‌های بالای جنگ داخلی آمریکا و نیاز به بازسازی اقتصاد، دولت را مجبور به لغوِ این موضوع کرد.

قرارداد برتون وودز، ارزش یک اونس طلا را به 35 دلار آمریکا تعیین کرد. با این حال، در سال 1971، رئیس جمهور ایالات متحده، ریچارد نیکسون، یک سری اقدامات اقتصادی از جمله لغو تبدیل مستقیم دلار به طلا به دلیل کاهش ذخایر طلا ارائه کرد. از آن زمان، اکثر کشورها پول‌های فیات را که بین ارزهای اصلی قابل مبادله است، پذیرفته‌اند.

پول فیات چگونه کار می‌کند؟

ارز فیات توسط هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی‌شود، پول کاغذی به عنوان یک وسیله ذخیره سازی برای قدرت خرید و جایگزینی برای سیستم مبادله ای عمل می‌کند. این به مردم اجازه می دهد تا محصولات و خدمات را آنطوری که نیاز دارند، بدون نیاز به مبادله محصول در مقابل محصول، خریداری کنند. همانطور که در مورد مبادله‌ی کالا با کالا وجود داشت.

با توجه به قابلیت ذخیره سازیِ این ارز، افراد می‌توانند با خیالی آسوده برنامه‌ریزی کنند و فعالیت‌های اقتصادی تخصصی ایجاد نمایند. به عنوان مثال، یک کسب و کار که با مونتاژ تلفن همراه سر و کار دارد، می‌تواند تجهیزات جدید بخرد، کارمندان را استخدام کند و حقوق بدهد، و در مناطق دیگر کارش را گسترش دهد.

ارزش پول فیات بستگی به نحوه عملکرد اقتصاد یک کشور و تأثیر این عوامل بر نرخ بهره دارد. کشوری که بی‌ثباتی سیاسی را تجربه می‌کند، احتمالاً دارای یک ارز ضعیف و کالاهایی با قیمت‌های تورمی است، که خرید محصولاتی را که ممکن است نیاز داشته باشند برای مردم دشوار می‌کند.

یک ارز فیات زمانی به خوبی کار می‌کند که عموم مردم به توانایی آن ارز برای عمل به عنوان یک منبع ذخیره سازی، اعتماد کافی داشته باشند. همچنین باید با اعتبار کامل دولتی و به عنوان ارز قانونی برای معاملات مالی باشد.

مزایا و معایب ارز فیات:

مهمترین ویژگی پول فیات ، بر خلاف پول کالایی مانند طلا، مس و نقره، ثبات ارزش آن است. استفاده از پول فیات در قرن بیستم رایج شد، زیرا دولت‌ها و بانک‌ها برای محافظت از اقتصاد خود در برابر رکودهای مکرر چرخه تجاری وارد عمل شدند.

ارزهای مبتنی بر کالا به دلیل چرخه تجاری منظم و رکودهای دوره ای نوسان داشتند. بانک‌های مرکزی می‌توانند در صورت نیاز پول کاغذی را چاپ یا نگهداری کنند و به آنها کنترل بیشتری بر عرضه پول، نرخ بهره و نقدینگی بدهند. به عنوان مثال، کنترل فدرال رزرو بر عرضه و تقاضای پول، آن را قادر ساخت تا بحران مالی جهانی سال 2008 را از آسیب رساندن بیشتر به سیستم مالی ایالات متحده و اقتصاد جهانی مدیریت کند.

اگرچه پول فیات به‌عنوان ارز باثبات‌تری در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند در برابر رکودها مقاومت کند. اما بحران مالی جهانی خلاف آن را ثابت کرد. با اینکه فدرال رزرو عرضه پول را کنترل می‌کند، اما نتوانست از وقوع بحران جلوگیری نماید. منتقدان پول فیات استدلال می‌کنند که عرضه محدود طلا آن را به ارز ثابت‌تری نسبت به پول فیات که عرضه نامحدودی دارد تبدیل می‌کند.

پول فیات چیست و تاریخچه‌ی آن از کجاست؟

در معنای لغوی، فیات پولی است که ارزش ذاتی ندارد. اما با دستور دولت و به صورت قانونی، به عنوان وجه نقدی تعیین و ارزش‌گذاری شده است. به طور سنتی، ارزها توسط کالاهای فیزیکی مانند نقره و طلا پشتیبانی می‌شوند، اما پول فیات بر اساس اعتبارِ دولتِ صادرکننده است.

به زبان ساده‌تر، ارزهای فیات، کالاهایی هستند که ارزش خود را از سایر کالاهای فیزیکی نمی‌گیرند. بلکه ارزش‌شان توسط دولت صادر کننده آن تعیین می‌شود. در گذشته، ارزش پول به طلا و نقره ذخیره شده در خزانه‌های یک کشور وابسته بود؛ اما در مورد پول فیات، ارزش آن‌ها به ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشورِ صادرکننده، وابسته است.

فیات چیست؟

پول فیات ارزی است که فاقد ارزش ذاتی است و طبق مقررات دولتی به عنوان ارز قانونی تعیین شده است. ارزش پول فیات به عرضه و تقاضا بستگی دارد و به عنوان جایگزینی برای پولِ کالایی معرفی شد.

پول کالایی، پولی ست که پشتوانه‌ی آن فلزات گرانبها مانند طلا و نقره می‌باشند. این پول که به آن در زبان انگلیسی Commodity Money نیز می‌گویند، در نقطه مقابل پول فیات قرار دارد. یورو، دلار، پوند و بسیاری دیگر از ارزهای مطرح در جهان، ارز فیات یا پول بدون پشتوانه به شمار می‌آیند.

تاریخچه پول فیات

پول فیات در قرن دهم از کشور چین سرچشمه گرفت. (عمدتاً در سلسله‌های یوان، تانگ، سونگ و مینگ). در سلسله تانگ (618-907)، تقاضای زیادی برای پول فلزی وجود داشت که بیش از عرضه فلزات گرانبها بود. مردم با استفاده از اسکناس‌های اعتباری آشنا بودند و به راحتی تکه‌های کاغذ یا پیش نویس کاغذی را می‌پذیرفتند.

کمبود سکه مردم را مجبور به تغییر از سکه به اسکناس کرد. در زمان سلسله سونگ (960-1276)، تجارت پررونقی در منطقه سیچوان وجود داشت که منجر به کمبود پول مسی شد. معامله‌گران شروع به انتشار اسکناس‌های خصوصی تحت پوشش اندوخته پولی کردند و این اولین ارز قانونی محسوب می‌شد. پول کاغذی تنها ارز قانونی در سلسله یوان (1276-1367) شد و صدور اسکناس در طول سلسله مینگ (1368-1644) به وزارت دارایی واگذار گردید.

غرب استفاده از پول کاغذی را از چه زمانی شروع کرد؟

غرب در قرن 18 شروع به استفاده از پول کاغذی کرد. مستعمرات آمریکا، فرانسه و کنگره قاره‌ای، شروع به صدور اسناد اعتباری کردند که برای پرداخت استفاده می‌شد. دولت‌های استانی یادداشت‌هایی صادر کردند که دارندگان آن برای پرداخت مالیات به مقامات استفاده می‌کردند. دراین زمان، صدور بیش از حد اسناد اعتباری به دلیل خطرات تورم، جنجالی ایجاد کرد.

در برخی مناطق، مانند نیوانگلند و کارولینای آمریکا، اسکناس‌ها به میزان قابل توجهی کاهش و قیمت کالاها افزایش یافت. زیرا اسکناس‌ها ارزش خود را از دست دادند. در طول جنگ‌ها، کشورها برای حفظ ارزش فلزات گرانبها مانند طلا و نقره به ارزهای فیات روی می‌آوردند.

به عنوان مثال، دولت فدرال ایالات متحده در طول جنگ داخلی آمریکا به نوعی از ارز فیات که به آن “Greenbacks” گفته می‌شود، روی آورد. در این جنگ، دولت، تبدیل پول کاغذیِ خود به طلا یا نقره را متوقف کرد.

در اوایل قرن بیستم، دولت و بانک‌ها قول داده بودند که امکان تبدیل اسکناس و سکه به کالای اسمی خود را در صورت تقاضا فراهم کنند. با این حال، هزینه‌های بالای جنگ داخلی آمریکا و نیاز به بازسازی اقتصاد، دولت را مجبور به لغوِ این موضوع کرد.

قرارداد برتون وودز، ارزش یک اونس طلا را به 35 دلار آمریکا تعیین کرد. با این حال، در سال 1971، رئیس جمهور ایالات متحده، ریچارد نیکسون، یک سری اقدامات اقتصادی از جمله لغو تبدیل مستقیم دلار به طلا به دلیل کاهش ذخایر طلا ارائه کرد. از آن زمان، اکثر کشورها پول‌های فیات را که بین ارزهای اصلی قابل مبادله است، پذیرفته‌اند.

پول فیات چگونه کار می‌کند؟

ارز فیات توسط هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی‌شود، پول کاغذی به عنوان یک وسیله ذخیره سازی برای قدرت خرید و جایگزینی برای سیستم مبادله ای عمل می‌کند. این به مردم اجازه می دهد تا محصولات و خدمات را آنطوری که نیاز دارند، بدون نیاز به مبادله محصول در مقابل محصول، خریداری کنند. همانطور که در مورد مبادله‌ی کالا با کالا وجود داشت.

با توجه به قابلیت ذخیره سازیِ این ارز، افراد می‌توانند با خیالی آسوده برنامه‌ریزی کنند و فعالیت‌های اقتصادی تخصصی ایجاد نمایند. به عنوان مثال، یک کسب و کار که با مونتاژ تلفن همراه سر و کار دارد، می‌تواند تجهیزات جدید بخرد، کارمندان را استخدام کند و حقوق بدهد، و در مناطق دیگر کارش را گسترش دهد.

ارزش پول فیات بستگی به نحوه عملکرد اقتصاد یک کشور و تأثیر این عوامل بر نرخ بهره دارد. کشوری که بی‌ثباتی سیاسی را تجربه می‌کند، احتمالاً دارای یک ارز ضعیف و کالاهایی با قیمت‌های تورمی است، که خرید محصولاتی را که ممکن است نیاز داشته باشند برای مردم دشوار می‌کند.

یک ارز فیات زمانی به خوبی کار می‌کند که عموم مردم به توانایی آن ارز برای عمل به عنوان یک منبع ذخیره سازی، اعتماد کافی داشته باشند. همچنین باید با اعتبار کامل دولتی و به عنوان ارز قانونی برای معاملات مالی باشد.

مزایا و معایب ارز فیات:

مهمترین ویژگی پول فیات ، بر خلاف پول کالایی مانند طلا، مزایا و معایب ارز فیات مس و نقره، ثبات ارزش آن است. استفاده از پول فیات در قرن بیستم رایج شد، زیرا دولت‌ها و بانک‌ها برای محافظت از اقتصاد خود در برابر رکودهای مکرر چرخه تجاری وارد عمل شدند.

ارزهای مبتنی بر کالا به دلیل چرخه تجاری منظم و رکودهای دوره ای نوسان داشتند. بانک‌های مرکزی می‌توانند در صورت نیاز پول کاغذی را چاپ یا نگهداری کنند و به آنها کنترل بیشتری بر عرضه پول، نرخ بهره و نقدینگی بدهند. به عنوان مثال، کنترل فدرال رزرو بر عرضه و تقاضای پول، آن را قادر ساخت تا بحران مالی جهانی سال 2008 را از آسیب رساندن بیشتر به سیستم مالی ایالات متحده و اقتصاد جهانی مدیریت کند.

اگرچه پول فیات به‌عنوان ارز باثبات‌تری در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند در برابر رکودها مقاومت کند. اما بحران مالی جهانی خلاف آن را ثابت کرد. با اینکه فدرال رزرو عرضه پول را کنترل می‌کند، اما نتوانست از وقوع بحران جلوگیری نماید. منتقدان پول فیات استدلال می‌کنند که عرضه محدود طلا آن را به ارز ثابت‌تری نسبت به پول فیات که عرضه نامحدودی دارد تبدیل می‌کند.